Sjoerd Soeters:
‘Er is zoveel bedacht in de geschiedenis, het is dom om dit niet te gebruiken’
↑ Beeld Amy van Leiden Tekst Perry de Kruif
‘Het uitgangspunt van de modernisten was om de historische stad te vernietigen’. Tijdens de derde aflevering van de podcastreeks ‘(ge)bouwen met geschiedenis' praat Sjoerd Soeters met Merel Pit en Tracy Metz door over de waarde van historische referenties in stedenbouwkundige plannen. Voor Soeters dienen deze niet alleen als ansichtkaart, maar houden ze ook een instrumentele waarde.
Pleasant Places, Happy People, zo luidt de naam van het architectenbureau van Sjoerd Soeters. Hij motiveert: ‘het is wonderlijk dat dat als hoofddoelstelling nauwelijks bestaat. Tegenwoordig gaat architectuur over abstractie en avant-gardisme, maar niet over happy people’. Soeters is daarentegen niet bang het verleden nadrukkelijk in zijn architectuur naar voren te laten komen. Zo refereert de nieuwbouwwijk Haverleij bij Den Bosch nadrukkelijk naar het middeleeuwse fort.
‘Eerst moet je de stedenbouw baseren op de maat van de openbare ruimte, de architectuur is volgend’
De maat van de openbare ruimte Op de vraag of een historische referentie altijd het uitgangpunt van zijn ontwerpen is, schudt Soeters opmerkelijk ‘nee’: ‘eerst moet je de stedenbouw baseren op de maat van de openbare ruimte, de architectuur is volgend’. Zo was Haverleij in principe gebaseerd op het Franse huisje. Vanwege de verwachte tweeverdieners gaf Soeters de voorkeur aan kleine tuintjes met uitzicht over een groot landschap. Soeters ligt toe: ‘het is een beschermde vorm van wonen, zoals de oude kastelen dat ook waren’.
↑ Beeld Amy van Leiden
Een van zijn bekendste projecten zijn de historiserende Zaanse huisjes in het stadshart van Zaandam: ‘de echte Zaanse houtbouwers verweten me natuurlijk dat het allemaal nep was. Maar ik bracht hun erfgoed onder de aandacht’. Tevens waren niet de Zaanse huisjes leidend, maar het stedenbouwkundig plan waarin het Intel Hotel een centrale rol speelt. ‘Het is eigenlijk het skelet van het paard. Maar of het een zebra, een okapi of een paard wordt, dat kunnen we later besluiten. De huid, dat doen we later’.
