Marianne Loof:

“Bij Cruquiuseiland moesten we het onvoorspelbare omarmen”

↑ Beeld David Meulenbeld Tekst Janek Bosman

Zowel in haar architectuur als haar werk als voorzitter in Welstandscommissie staat Marianne Loof voor een ondogmatische aanpak. “Omarmen wat er is, en een stukje controle opgeven.’’Loof vertelt hoe ze vier gebouwen op Cruquiuseiland heeft opgeleverd, en de lessen die ze daaruit leerde. “Het idee dat je alles weet, daar ben ik overheen gekomen.

Voor de eerste aflevering de podcast ‘de Architect: Merel en Tracy praten door’ praten ze met Marianne Loof. Ze is architect en partner bij LEVS architecten en sinds kort ook Spoorbouwmeester van Nederland. Eerder werkte ze bij de Welstandscommissie in Amsterdam, en momenteel ook bij die in Den Haag. Loof is sterk betrokken geweest bij de ontwikkeling van Cruquiuseiland, een van de laatste gebieden in het Oostelijk Havengebied van Amsterdam die aan de beurt kwam voor stedelijke vernieuwing. Ook ontwierp LEVS er 4 gebouwen: de Loods, 2Peer, de Bocht en de Harbour Club. De laatste twee worden besproken in de podcast, maar ook vertelt ze over hoe het eiland nu toe is ontwikkeld, en welke uitdagingen er nog liggen. Voor het ontwerp van de Bocht heeft LEVS de onvoorspelbaarheid van een haveneiland maximaal gebruikt. Vanwege grondverontrijniging konden de drie parkeerlagen niet onder de grond worden geplaatst. De oplossing? Een parkeergarage in de buik van het gebouw met daarboven op een terrasvormige volume.

The Harbour Club

↓ © Beelden: LEVS architecten, Thijs van Stigt