Barbara Dirks

“De haven vormt een gesloten cirkel met de stad”

↑ Beeld David Meulenbeld Tekst Janek Bosman

De haven is dé plek voor circulariteit, is de boodschap van architect Barbara Dirks, WRK architecten. Met twee projecten in de werkende haven van Amsterdam laat ze zien hoe circulariteit, zichtbaarheid van materialen, en een warm interieur samenkomen. “Als je vanaf het water thuiskomt, word je ontvangen door het interieur”.

Barbara Dirks is architect en associate bij WRK architecten, waarmee ze meerdere projecten ontwerpen in de werkende haven van Amsterdam “waar het altijd waait”. In de podcast worden twee projecten besproken: de Innovatiehub Prodock 2.0 (in aanbouw) en het Nautisch Coördinatie Centrum, wat benoemd is tot het Kantoorgebouw van het Jaar 2021 door Architectenweb. Beide staan in de écht werkende haven, die volgens Dirks nog onderschat wordt. “De haven is enorm relevant voor de stad. Niet alleen voor werkgelegenheid, maar ook voor de productie van hernieuwbare energieën en de logistieke afwikkeling van de stad.” “Afvalstromen worden bijvoorbeeld voor een groot deel in de haven gerecycled naar onder andere bouwmaterialen, die weer gebruikt kunnen worden voor woningen in de stad. Zo vormt de haven een closed-loop met de circulaire stad.” Voor WRK architecten is zichtbaarheid van circulariteit essentieel. “Het is belangrijk om te laten zien wat het is. Vanuit de circulaire ambitie is de keuze om materiaal weg te laten logisch. Je hoeft het niet te verven, behangen, of afplakken. Als een houten hoofddraagconstructie zichtbaar is en tegelijk het interieur een aangename plek is, is dat een win-win situatie. Daarmee verleid je mensen om de ruimte in de toekomst wellicht anders te gebruiken.”

De gebruiker staat centraal In Delft studeerde Dirks Industrieel Ontwerpen én Architectuur. Haar beide expertises zorgen daarmee voor een objectmatige en gebruikscentrale benadering naar ontwerpen. Dit is bijvoorbeeld te zien bij het Nautisch Coördinatie Centrum, dat is vanuit de gebruiker: de havenwerker die een warme thuisplek wil na een lange dag. “Iemand die de hele dag in weer en wind op boot heeft gezeten moeten door het gebouw uitgenodigd worden om bijvoorbeeld éérst een kopje koffie te drinken, en dán pas de natte kleren omwisselen. Daarom hebben we het interieur gepositioneerd naar waar de mensen vandaan komen: het water. Als je thuiskomt, word je ontvangen door het interieur.”